Η Προφητεία του Κυρίου περί των Εσχάτων

1 Και εκπορευομένου αυτού εκ του ιερού λέγει
αυτώ εις των μαθητών αυτού Διδάσκαλε, ίδε ποταποί λίθοι και ποταπαί
οικοδομαί. 2 και ο Ιησούς αποκριθείς είπεν αυτώ Βλέπεις ταύτας τας
μεγάλας οικοδομάς; ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθον ος ου μη καταλυθή. 3
Και καθημένου αυτού εις το όρος των ελαιών κατέναντι του ιερού,
επηρώτων αυτόν κατ’ ιδίαν Πετρος και Ιακωβος και Ιωάννης και Ανδρέας 4
Ειπέ ημίν πότε ταύτα έσται, και τι το σημείον όταν μέλλη πάντα ταύτα
συντελείσθαι;

5 ο δε Ιησούς αποκριθείς ήρξατο λέγειν αυτοίς Βλέπετε μη τις υμάς
πλανήση. 6 πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες ότι εγώ
ειμι, και πολλούς πλανήσουσιν. 7 όταν δε ακούσητε πολέμους και ακοάς
πολέμων, μη θροείσθε δει γαρ γενέσθαι, αλλ’ ούπω το τέλος. 8
εγερθήσεται γαρ έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και έσονται
σεισμοί κατά τόπους, και έσονται λιμοί και ταραχαί. 9 αρχαί ωδίνων
ταύτα. Βλέπετε δε υμείς εαυτούς. παραδώσουσι γαρ υμάς εις συνέδρια και
εν ταις συναγωγαίς αυτών δαρήσεσθε, και επί ηγεμόνων και βασιλέων
σταθήσεσθε ένεκεν εμού εις μαρτύριον αυτοίς 10 και εις πάντα τα έθνη
δει πρώτον κηρυχθήναι το Ευαγγέλιον. 11 όταν δε αγάγωσιν υμάς
παραδιδόντες, μη προμεριμνάτε τι λαλήσητε, μηδέ μελετάτε, αλλ’ ο εάν
δοθή υμίν εν εκείνη τη ώρα, τούτο λαλείτε ου γαρ υμείς εστε οι
λαλούντες, αλλά το Πνεύμα το άγιον. 12 παραδώσει δε αδελφός αδελφόν εις
θάνατον και πατήρ τέκνον, και επαναστήσονται τέκνα επί γονείς και
θανατώσουσιν αυτούς. 13 και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά
μου ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται. 14 Όταν δε ίδητε το
βδέλυγμα της ερημώσεως το ρηθέν υπό Δανιήλ του προφήτου εστώς όπου ου
δει – ο αναγινώσκων νοείτω – τότε οι εν τη Ιουδαία φευγέτωσαν εις τα
όρη, 15 ο δε επί του δώματος μη καταβάτω εις την οικίαν μηδέ εισελθέτω
άραί τι εκ της οικίας αυτού, 16 και ο εις τον αγρόν ων μη επιστρεψάτω
εις τα οπίσω άραι το ιμάτιον αυτού. 17 ουαί δε ταις εν γαστρί εχούσαις
και ταις θηλαζούσαις εν εκείναις ταις ημέραις. 18 προσεύχεσθε δε ίνα μη
γένηται η φυγή υμών χειμώνος. 19 έσονται γαρ αι ημέραι εκείναι θλίψις,
οία ου γέγονε τοιαύτη απ’ αρχής κτίσεως ης έκτισεν ο Θεός έως του νυν
και ου μη γένηται. 20 και ει μη εκολόβωσε Κυριος τας ημέρας ουκ αν
εσώθη πάσα σαρξ αλλά δια τους εκλεκτούς ους εξελέξατο εκολόβωσε τας
ημέρας. 21 και τότε εάν τις υμίν είπη, ιδού ώδε ο Χριστός, ιδού εκεί,
μη πιστεύετε. 22 εγερθήσονται γαρ ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και
δώσουσι σημεία και τέρατα προς το αποπλανάν, ει δυνατόν και τους
εκλεκτούς. 23 υμείς δε βλέπετε ιδού προείρηκα υμίν άπαντα. 24 Αλλ’ εν
εκείναις ταις ημέραις, μετά την θλίψιν εκείνην ο ήλιος σκοτισθήσεται,
και η σελήνη ου δώσει το φέγγος αυτής, 25 και οι αστέρες έσονται εκ του
ουρανού πίπτοντες, και αι δυνάμεις αι εν τοις ουρανοίς σαλευθήσονται.
26 και τότε όψονται τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλαις μετά
δυνάμεως πολλής και δόξης. 27 και τότε αποστελεί τους αγγέλους αυτού
και επισυνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων, απ’ άκρου
της γης έως του ουρανού. 28 Από δε της συκής μάθετε την παραβολήν. όταν
αυτής ο κλάδος ήδη γένηται απαλός και εκφύη τα φύλλα, γινώσκετε ότι
εγγύς το θέρος εστίν 29 ούτω και υμείς, όταν ίδητε ταύτα γινόμενα,
γινώσκετε ότι εγγύς εστιν επί θύραις. 30 αμήν λέγω υμίν ότι ου μη
παρέλθη η γενεά αύτη μέχρις ου πάντα ταύτα γένηται. 31 ο ουρανός και η
γη παρελεύσονται, οι δε εμοί λόγοι ου μη παρελεύσονται. 32 Περί δε της
ημέρας εκείνης η της ώρας ουδείς οίδεν, ουδέ οι άγγελοι εν ουρανώ ουδέ
ο Υιός, ει μη ο Πατήρ. 33 Βλέπετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε ουκ
οίδατε γαρ πότε ο καιρός εστιν. 34 ως άνθρωπος απόδημος, αφείς την
οικίαν αυτού, και δους τοις δούλοις αυτού την εξουσίαν και εκάστω το
έργον αυτού, και τω θυρωρώ ενετείλατο ίνα γρηγορή. 35 γρηγορείτε ουν
ουκ οίδατε γαρ πότε ο κύριος της οικίας έρχεται, οψέ η μεσονυκτίου η
αλεκτοροφωνίας η πρωϊ 36 μη ελθών εξαίφνης εύρη υμάς καθεύδοντας. 37 α
δε υμίν λέγω, πάσι λέγω γρηγορείτε.

κατά Μάρκον Ευαγγέλιον, Κεφ. ΙΓ

This entry was posted in Προφητείες. Bookmark the permalink.

Σχολιάστε