Βατοπαίδι – Ο σταυρός του Μεγάλου Κωνσταντίνου
Χόρτασα από γέρους ηγέτες της πολυθρόνας που σχεδιάζουν πολέμους για
να πεθάνουν οι νέοι σ’ αυτούς. Στον πόλεμο, σαν στρατιώτες, κάνουμε
οτιδήποτε πιο απάνθρωπο, οτιδήποτε πιο κατακριτέο, καθετί που
επιφανειακά, θεωρητικά, απορρίπτουμε με όλο το είναι μας. Αυτό, επειδή
σκοπός μας δεν είναι να πεθάνουμε για την πατρίδα μας, αλλά να κάνουμε
τον άλλο που είναι μπροστά μας να πεθάνει για την δική του.
Ένας μοναχός όμως αγωνίζεται να ξεπεράσει τον εαυτό του για να αγαπήσει
και να ζωοποιήσει πνευματικά όλους (φίλους και εχθρούς). Και όχι μόνο.
Είναι πολύ εύκολο να σκοτώνεις, ενώ πολύ δύσκολο να ζωοποιείς. Και όμως
όταν εμείς κάνουμε κατά το καθήκον μας πράγματα αποτρόπαια για τους
πολλούς, μας επαινούν και έχουμε μισθό, ενώ ένας μοναχός εύκολα
εμπαίζεται παρόλο που θυσιάζεται δωρεάν. Θυμάμαι κάτι που διάβασα
παλιότερα στον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο: «Αν ένας μοναχός πράττει μια εντολή
και δεν ακολουθεί πειρασμός, να ξέρεις ότι δεν εφάρμοσε σωστά την
εντολή». Και νομίζω ότι αυτό γίνεται τώρα.
Μπορεί κάποιος να μας κατακρίνει επειδή έχουμε μεγάλη περιουσία στα
χέρια μας; Πήρε κάποιος από μας ένα πολεμικό αεροπλάνο στο σπίτι του;
Το χρησιμοποίησε για τα δικά του συμφέροντα; Ειλικρινά, δεν είναι αυτό
το κέντρο της ζωής μας. Ούτε ενός Ίκαρου, ούτε ενός μοναχού…
Είναι το θάρρος, η πίστη στον Θεό. Επειδή εκεί που βρισκόμαστε, μεταξύ
ουρανού και γης –μοναχοί και Ίκαροι– όλα τα υλικά αγαθά φαίνονται πολύ
μηδαμινά. Όταν είσαι πρόσωπο προς πρόσωπο με τον θάνατο, τι αξία έχουν
όλα τα άλλα;
Ο W. Shakespeare είχε δίκιο: “To be, or not to be, that’s the question”
(Να ζει κανείς ή να μην ζει; Ιδού η απορία). Όμως ο Shakespeare σαν μη
ορθόδοξος δεν μπορούσε να απαντήσει σ’ αυτή την βασική υπαρξιακή
ερώτηση.. Εμείς όμως έχουμε την απάντηση. Μας την έδωσε ο Χριστός: «Εγώ
είμαι ο Ων». Και αυτό το καταλαβαίνουμε επειδή το βιώνουν οι μοναχοί
και το παραδίνουν και σ’ εμάς.
Πιστέψτε με, έχει μεγάλη διαφορά να μιλάς για ένα πράγμα θεωρητικά από
το να έχεις πρακτική εμπειρία. Κυνηγήσατε καμιά φορά ένα τουρκικό F-16
που παραβίασε το Ελληνικό εναέριο χώρο; Τότε θα δείτε ότι τα πράγματα
είναι λίγο διαφορετικά. Πάει ο πλούτος, πάνε όλα… Και κανείς δεν μπορεί
να σε καταλάβει αν δεν το έχει ζήσει. Και τώρα σκέφτομαι ότι οι μοναχοί
το ζουν αυτό καθημερινά. Έχουν ένα ισόβιο πνευματικό πόλεμο, ενώ εμείς
πρόσκαιρο και σωματικό. Αν αποτύχουμε έχουμε ένα πρόσκαιρο θάνατο, ενώ
ένας μοναχός τον αιώνιο θάνατο της ψυχής του…
Θυμήθηκα τώρα ότι στην αρχαιότητα υπήρχε ένας πολύ ικανός νέος που
κατάφερε να δημιουργήσει μια τεράστια αυτοκρατορία που απλωνόταν από
την Ελλάδα μέχρι την Περσία. Και αυτό σε μερικά μόνο χρόνια και σε
ηλικία περίπου 33 χρονών. Όμως οι στρατηγοί του του έδωσαν γλυκό
δηλητήριο και όταν το κατάλαβε τους είπε: «Σήμερα μου δώσατε κάτι πικρό
και γλυκό. Όμως όταν θα με θάψετε, να με θάψετε σαν απλό στρατιώτη,
μόνο να μου αφήσετε τα χέρια έξω από τον τάφο.» Και όταν τον ρώτησαν
γιατί, τους είπε: «Για να καταλάβουν όλοι ότι ο Μέγας Αλέξανδρος δεν
πήρε τίποτα μαζί του στον τάφο».
Τον πατέρα Εφραίμ τον είδα τελευταία φορά αρκετές ημέρες μετά που
άρχισε αυτό το σκάνδαλο. Ήμουν με μια παρέα και ήμασταν όλοι περίεργοι
να τον ρωτήσουμε για να μάθουμε «τα σχετικά με τον πειρασμό». Μείναμε
πολύ εντυπωσιασμένοι και από την αρετή του π. Εφραίμ αλλά κυρίως από το
ότι συνέχεια η σκέψη του ήταν στην αγάπη του Χριστού και, σαν επέκταση,
στην αγάπη προς εμάς –που ούτε καν μας γνώριζε. Και πιστέψτε με, λόγω
της ιδιότητάς μου έτυχε να δω ανθρώπους με λεφτά. Πολλά λεφτά. Και
ενεργούν «πολύ» διαφορετικά, μάλιστα όταν πρόκειται να τους τα πάρει
κανείς. Τώρα η ίδια η Μονή λέει: «Δεν σας αναπαύουν οι ανταλλαγές; Πολύ
καλά. Τα δίνουμε όλα πίσω.» Και πάνε χαμένα τόσα χρόνια κόπων (και τόσα
«κέρδη», έτσι δεν είναι; – αν θα πιστεύαμε τα Μ.Μ.Ε.) γι’ αυτή και από
αυτή την υπόθεση. Ένας φιλάργυρος δεν ενεργεί έτσι.
Και όταν σκεφτεί κανείς ότι δεν αποδείχτηκε τίποτα… Όλοι λένε ό,τι τους
περνάει από το μυαλό εκτός από τα αρμόδια όργανα. Και το ενδιαφέρον
είναι ότι η υπόθεση ξεκίνησε από το ΠΑΣΟΚ και κατέληξε στη ΝΔ. Αν
υπήρχε κάτι κατακριτέο, δεν θα έριχνε κάποιος το σφάλμα είτε στο ένα
κόμμα, είτε στο άλλο, ανάλογα με τα συμφέροντα; Όμως τελικά ο π. Εφραίμ
είναι ύποπτος για… ηθική αυτουργία (;;; !!!). Ρε παιδιά, σοβαρευτείτε!
Εγώ έχω υποτελείς που τους διατάζω, έτσι; Και μιλάμε για στρατό, μην
ξεχνάτε! Και βλέπω πόσο δύσκολο είναι! Και τώρα εσείς μιλάτε για
δεκαπέντε χρόνια «ηθικής αυτουργίας» και σε τόσα άτομα, με τέτοιο
επίπεδο νοημοσύνης και κοινωνικής τάξεως και σε μιά τόσο σοβαρή
υπόθεση… Και τι κέρδισε η κυβέρνηση είτε του ΠΑΣΟΚ (πριν) είτε της ΝΔ
(τώρα) από αυτή; Λεφτά; Μα αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που κοίταξαν όλοι…
Και μιλούσαν για πολλά λεφτά. Δεν είναι εύκολο να κρύψεις κάτι τέτοιο.
Και αν θα ήταν τόσα λεφτά στη μέση, τα πράγματα θα ήταν πολύ
διαφορετικά, πολύ πιο σκληρά απέναντί τους…
Όμως από όλα αυτά που γίνονται φαίνεται καθαρά ότι δεν είναι το θέμα
των χρημάτων. Δεν είναι το θέμα των ανταλλαγών. Είναι το θέμα της
πνευματικότητας του π. Εφραίμ. Αυτό τους πειράζει. Μονή με πνευματικό
έργο να αποκτήσει και περιουσία, θα τσακίσει τα κόκκαλα κάθε
ανθελληνικής, μασονικής προσπάθειας. Θα σημάνει πνευματικό συναγερμό.
«Ηθική αυτουργία»… «Γιατί, π. Εφραίμ, διδάσκεις πνευματικά πράγματα
τους ανθρώπους, που μπορούν να έχουν επίδραση στην κοινωνία»; Είναι το
θέμα της ορθοδοξίας μας, είναι το θέμα της σωτηρίας μας. Γι’ αυτό
γίνεται αυτός ο πόλεμος. Πόλεμος Εναντίον της Ρωμιοσύνης.
Γι’ αυτό ονόμασα το κείμενό μου W.A.R. –είναι τα αρχικά από το WAR
Against Romiosini (Πόλεμος Εναντίον της Ρωμιοσύνης) και αν κοιτάξετε
καλά, μέσα στο «WAR Against Romiosini» υπάρχει άλλο W.A.R. δηλ. WAR
Against Religion (Πόλεμος Εναντίον της Θρησκείας [Εκκλησίας]) και άλλο W.A.R. και άλλο και άλλο και άλλο…
…φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής…
Πίσω απ’ αυτούς που βλέπουμε υπάρχουν άλλοι που δεν τους βλέπουμε
και πίσω τους άλλοι και άλλοι και άλλοι… γέροι ηγέτες της πολυθρόνας
που σχεδιάζουν πολέμους για να πεθάνουν οι νέοι σ’ αυτούς. Ίσως γι’
αυτό έγραψα και σε άλλη γλώσσα τον τίτλο. Γι’ αυτούς που είναι κάτω από
πολλά προσωπεία, πίσω από πολλές πόρτες… Τόσο «δυνατοί» όμως και τόσο
ασθενείς. Δεν έχουν το θάρρος ούτε καν να εμφανίζουν τον πραγματικό
εαυτό τους. Όμως «μείζων ο εν υμίν ή ο εν τω κόσμω» –αυτό το ξέρω από
τους καλογήρους. Ίσως οι καλόγεροι από τον Άθωνα δεν έχουν αρετή, για
κάποιους. Όμως έχουν μεγάλη πείρα στον πόλεμο. Ίσως γι’ αυτό είναι καλό
να τους ακούμε, έστω και μερικές φορές.
Ίκαρος
Χώρος του χρήστη Θωμάς 